रंगमंच जीवनाचा... Marathi Poem... Marahi Kavita... Life as a play... Drama... मराठी कविता... Stages in life...

जीवनाच्या या रंगमंचावर
जीवन नाट्य घडते कसे ?
अरे, तूच माणसा कलावंत
अन् प्रेक्षकही तूच असे..... [१]


जीवनरुपी या नाट्याचे
असतात तीन अंक
कुणी जन्मतो श्रीमंत
कुणी नशिबाने रंक..... [२]


पहिला अंक असतो
निरागस बालपणाचा
खेळणे, बोबडे बोलणे
तुरूतुरू चालण्याचा..... [३]


अंक दुसऱ्यात असतात
तुम्ही जोशीले तरूण
रक्त करते सळसळ
तरी चेहऱ्याने करूण..... [४]


तिसऱ्या अंकात असतात
तुम्ही म्हातारे, पिकलेले
जराजर्जर, कापऱ्या शरीराचे
वृद्ध परिस्थितीने पिडलेले..... [५]


या तीन अंकांनंतर मिळे
नवीन देह, नवीन जीवन
जगायचे असेल समाधानाने
सत्कृत्य करावीत आजीवन..... [६]

विद्रोह... Vidroh... Marathi Poem... Marathi Kavita... मराठी कविता... Collins...

विद्रोह म्हणजे ज्वलंत
जळजळती आग...
समाजातील नेहमी खदखदणारं
एक वास्तव...
मुक्या भावनांनी न राहता
समाजाला अन्यायाविरूद्ध जागं करणं,
नुसतंच जागं करणं नाही,
तर त्या अन्यायाविरूद्ध
लढायला लावणं,
तोंड दाबून न ठेवता
वाट्याला जे आलं
ते उघडपणाने सांगणं...

आपल्या हक्कांसाठी,
आपल्या विचारांसाठी,
न्याय मिळवण्यासाठी,
समाजात जगता यावं यासाठी,
आपल्या गरजांसाठी,
शेवटच्या श्वासांपर्यंत
लढा देणं म्हणजे विद्रोह...

निसर्गावरच्या,
प्रेमावरच्या,
सुंदरतेच्या,
खोट्या, बेगडी कविता न लिहीता
समाजाचं
भान ठेवून लिहिणं
म्हणजे विद्रोह...

जाती-पातीच्या राजकारणावर,
सरकारवर,
दंग्यांवर,
दंगे करणाऱ्यांवर,
कट रचणाऱ्यांवर,
अफवा पसरवणाऱ्यांवर
सडेतोडपणाने ताशेरे ओढणं
म्हणजे विद्रोह...

इतके असंख्य रंगाचे झेंडे,
पण त्या झेंड्यांमधल्या
खऱ्या विचाराला जाणून घेऊन
योग्य विचार स्विकारणं,
अयोग्य विचारांना धिक्कारणं
म्हणजे विद्रोह...

गुळगुळीत,
बुळबुळीत,
छान,
सुंदर,
अप्रतिम...
अशी बेगडी विशेषणे न लावता 

सत्य परिस्थितीबद्दलचे मत मांडणं
म्हणजे विद्रोह...

मित्रा,
ही एवढीच नाही फक्त
विद्रोहाची व्याख्या...
विद्रोह म्हणजे काय ?
हे समजण्यासाठी अन्यायाबद्दल
असावी लागते चीड...
तेव्हाच तर कापली जाईल
मग चुकीच्या गोष्टींबद्दल भीड...
विद्रोहाची धगधगती मशाल
पेटती ठेवावी लागेल
तुझ्या मनात...
तेव्हा,
तू ही वावरू शकतील
उजळ माथ्याने
भारत नावाच्या या देशात...

उन्हाळी सुट्टी... Summer Vacation... Holidays... Marathi Kavita... Marathi Poem... मराठी कविता....

चला चला सवंगड्यांनो

या रे या रे सर्व मित्रांनो

आपण खेळ खेळू चला

सर्व गंमत करू चला... (१)

 

लागली आता उन्हाळी सुट्टी

एकमेकांशी जमली रे गट्टी

लपाछपी, धावाधावी, कंचे

तुम्हीच तर माझे मित्र सच्चे... (२)

 

पत्ते, कॅरम आणि बुद्धिबळ

सोसवेना ऊन्हाची झळ

आंबा ,खरबूज, कलिंगड

चला फिरू किल्ले, गड... (३)

 

सुट्टीतील आनंद साजरा करू

खेळात जिंकू किंवा हरू

जिंकल्याने जर उंचावेल मान

हरल्याने सुटणार नाही भान... (४)

 

सुट्टीत जाऊ आपण फिरायला

नदीवर जाऊ रोज पोहायला

राजा, तनू, मीनू, छोटू, सरू

या सुट्टीत भरपूर मजा करू... (५)

 

 

 

 

निसर्गाचे असंतुलन... Natures Imbalance... Climate Change... Marathi Kavita... Marathi Poem... मराठी कविता...

फिरत होते कालचक्र नित्य 

होत होते दिवस आणि रात्र

युगामागुनी युगे जात होती

ऋतूंचे चालायचे नियमित सत्र... [१] 

पूर्वेला उगवतो दिनकर 

अंधारात दिसते चांदणे 

धरती कोरायची अंगावर 

पावसाची सुंदर गोंदणे... [२]

ऋतूमागूनी येत होते ऋतू

उन्हाळा, पावसाळा, हिवाळा

सगे - सोयरे सर्वच आपले 

सर्वांशीच माणसाचा जिव्हाळा... [३]

उन्हाळ्यात होते ऊन खूप 

पावसाळ्यात बरस होत्या धारा 

हिवाळ्यात गोठायचे अंग 

सर्व ऋतूंत नित्य वाहायचा वारा... [४] 

वर्षभर अखंड चालत असे

हा नयनरम्य ऋतूंचा सोहळा 

सजायचा निसर्ग मनोहारी 

होता सृष्टीचा रंग वेगवेगळा... [५]

निसर्गाचे असंतुलन झाल्यामुळे

आता बदलती ऋतू क्षणाक्षणाला

पृथ्वीच्या तापमान वाढीची खंत

इथल्या प्रत्येक मनामनाला... [६]

संयम... Control... Patience... Marathi Poem... Marathi Kavita... मराठी कविता...

मनाशी नित्य

साऱ्यांनी संयम बाळगावा

झरा झरावा

ममत्वाचा..... [१]

 

संयमाने आयुष्य

सुंदर, सरळ, छान

वाढेल मान

प्रत्येकाचा..... [२]

 

संयमाने येई

व्यक्तिमत्वात वेगळी झाक

होई संसारचाक

सुरळीत..... [३]

 

दोन घडीचे

आहे जरी जीवन

वागावे आजीवन

संयमाने..... [४]

 

पदरी शांतता

तुम्हांला संयमामुळे गवसेल

मनजोगते मिळेल

सदोदीत..... [५]

 

 

 

 

पाणी... Water... Marathi kavita... Marathi Poem... मराठी कविता...

तप्त उन्हाने तापली 

बघा काळी माती फार

पाणी पडल्यावरच

होई मग थंडगार... [१]

नभी सूर्य ओकतोय 

किती जीवघेणी आग 

दुष्काळात कशी आता

आम्ही फुलवावी बाग ?... [२]

नद्या साऱ्याच आटल्या

भाग दुष्काळी बनला

पशू, पक्षी, वेली, झाडे

सर्व उत्साह सरला... [३]

पाणी संपले येथले

नाही धरतीला पाणी

कशी गायची रोजच ?

शुष्क, कोरडी विराणी... [४]

पाणी जपून वापरा

करा बचत नेहमी

तर कधी ना होणार

कुणालाच पाणी कमी... [५]

जल म्हणजे जीवन

याचे ठेवू सर्व भान

अपव्यय होऊ नये

याचे नित्य ठेवू ध्यान... [६]

कविता म्हणजे काय ?... Marathi Poem... Marathi Kavita... मराठी कविता...

कविता म्हणजे काय असते ?

मनातल्या शब्दांचे गुंफण

हृदयी कायमच्या कोरलेल्या

भावनांचे नाजूक कोंदण..... [१]

कधी शांत, संयमित, मृदू

कधी कविता असते निखारा

ज्वलंत, धगधगणारा, अंगार

विद्रोही कवितेमुळे येतो शहारा..... [२]

सुगंधासाठी काही मिसळले शब्द

तरलतेने ओवला शब्दांचा हार

आनंदी असेल कवी जर का,

कविता असते सुखाची धार..... [३]

मनातली भावना उतरते कागदावर

तेव्हाच तर कविता बनत जाते

आपल्या आयुष्यातील क्षणांचा

ती मग अलगदतेने मागोवा घेते..... [४]

जीवनात जेव्हा प्रेम असते

तेव्हा नाजूक प्रेमाचे चित्रण 

चिंध्या झाल्यावर मनाच्या मात्र

ओरबाडलेल्या हृदयाचे कात्रण..... [५]

भिडावी रसिकापर्यंत कविता

मग कवितेने घालावा दंगा

नित्य झरावी लेखणीतून

ही कवितेची अविरत गंगा..... [६]

सुखासाठी... Pleasure... Happiness... Marathi Poem... Marathi Kavita...

कधी मिळे फूल ।  कधी रूते काटा । 

जीवनाच्या वाटा । बिकटच ॥

रस्तेही अरूंद । नागमोडी वाट ।

अवघड घाट । आयुष्याचा ॥

काम नित्य करू । मिळे मग फळ ।

सोसू थोडी कळ । यशासाठी ॥

मार्गस्थ होऊया । बाणा ही करारी ।

घेऊया भरारी । आनंदाने ॥

'उमा' सांगे तुम्हा । वाट दिसे स्पष्ट ।

करा थोडे कष्ट । सुखासाठी ॥

सदाफुली... मराठी कविता... Marathi Poem... Marathi Kavita... sadafuli flower...

हसतमुख

सदाफुली देतसे

स्वर्गीय सुख..... {१}

 

टवटवीत

पाने हिरवीगार

नाजूक फार..... {२}

 

औषधी रत्न

झाड जगवण्याचे

करू प्रयत्न..... {३}

 

सुंदर कळ्या

वाऱ्यावर डुलती

फुले फुलती..... {४}

 

गुलाबी फूल

शिकवते हसणे

रोज फुलणे..... {५}

 

 

 

 

Save Water... English Poem... English Kavita... पाणी वाचवा... पानी बचाओ ...

Don't waste water...
It is very precious for us...
In the near future, due scarcity of water we can not alive on earth...
Our next generation will be destroyed because of no water...

Save every drop of water...
Save water for yourself...
Save water for our next generation...

If you destroy water, the Third World War will be for water...
Close the tap of running water...
Take water as much as you have...

Don't take extra water...
Give water to plants, birds etc...

किमत भारत माँ की... Hindi Kavita... Hindi Poem... हिंदी कविता... Bharatmata... India...

किमत भारत माँ की ज्यादा हैं मेरे सर के आगे

जानता हूं, हमेशा जीत हीं होती हैं डर के आगे

 

हमारे अपनोंने ही तोड दिये हमसे दिल के सारे रिश्ते

क्यूं जाऊं मैं मेरे मतलबी अपनों के घर के आगे

 

माँ के चरणों में सर झुकाकर पा लिया मैंने आशिष

बढूंगा मैं अपने मुकाम पर अब जी भर के आगे

 

क्या खुश्बू, क्या बहारें, क्या नजारें फिके हैं सब

निछावर जान कर दी मैंने, मिट्टी की कसम के आगे

 

हमेशा रहना हैं मुझे तेरे साथ हीं, खुशी से तेरे मन में

क्या अगला जनम होता हैं, इस जनम में मर के आगे

 

 

 

 

आता बनून बघ आई... Mother... Marathi Poem... Marathi Kavita... मराठी कविता...

 

हे नारी, तू बनलीस बाई

आता बनून बघ आई... ॥धृ॥

 

तू हाती घेतली ढाल जरी

हृदयात वाहे मायेचा सागर

तुझ्या कर्तृत्वाने उजळल्या दिशा

तरी सदैव फुटतो ममतेचा पाझर

बाळाला जन्म देण्याची कर घाई... ॥१॥

 

शिकावे तुझे बाळ आनंदाने

कर्तृत्व गाजवून व्हावे महान

कितीही मोठा झाला बाळ तरी

आईसाठी सदैवच असतो लहान

बाळास निजवतांना ती अंगाई गाई... ॥२॥

 

कितीही कष्टली जरी आई

तरी बापाचेच होई गुणगान 

म्हणून नेहमीच देऊयात सर्व

आपण आईलाही मान, सन्मान

आई माझी जशी सुगंधी जाई... ॥३॥

 

वात्सल्याची ओतप्रोत घागर तू

बोचऱ्या थंडीतली उबदार चादर

कुटुंबासाठी झिजवते स्वतःला

तुझ्यामुळे सुखी होते पूर्ण घर

प्रेमाने म्हणतात तुला सारे माई... ॥४॥

 

आई, तू जगावीस हजारो वर्षे

तुझी माया अखंड मिळावी

करते प्रार्थना भगवंताकडे

जन्मोजन्मी हीच आई लाभावी

आईच्या सर्व इच्छा पूर्ण कर, साई... ॥५॥

 

सर्व असूनही ज्याला नाही आई 

बिचारा तो मनुष्य वाटतो अधुरा

अथांग, अफाट आहे महती आईची

आभाळाचा कागद पडतो अपुरा

तिचे गोडवे गातांना पुरत नाही शाई... ॥६॥

 

 

 

 

 

रंगांची उधळण... Colors... Marathi Poem... Marathi Kavita... मराठी कविता... Happy Holi...

रंगांची उधळण करत

आले पावन पर्व होळी

तूपाची धार धरून वरती

खाऊ गरम पुरणाची पोळी... {१}

 

कोणता रंग लावू सखे तुला ?

पिवळा, निळा, केशरी का लाल ?

कोणत्या रंगाने अजून खुलतील ?

तुझे गोरे - गोरे नाजूक गाल... {२}

 

भरून पिचकारी रंगीत पाण्याने

उडवू आपल्या सगळ्या मित्रांवर

विसरून सारे द्वेष, भांडणं, रूसवे

प्रेम करू चला आपल्या शत्रूंवर... {३}

 

गुलाबी, हिरवा, जांभळा, काळा

मुक्त हस्ताने रंगांची उधळण

वसंतात सण रंगपंचमीचा आला

करू सर्वांवर आनंदाची पखरण... {४}

 

गोपिका उधळतात गुलाल

कृष्णासोबत राधिकाही दंग

उडवून रंगीत पाण्याचे फवारे

वृंदावनात खेळतात सारे रंग... {५}

 

करू प्रतिज्ञा आजच्या दिवशी

नैसर्गिक रंगांनी होळी खेळूया

जल हेच तर आहे जीवन 

पाण्याचा अपव्यय टाळूया...  {६}

 

 

 

 

रंग होळीचा... Marathi Kavita... Marathi Poem... Colors... Happy Holi... मराठी कविता... Rang...

वसंतात करू

होलिकादहन

होळीच्या देवीला

करूया नमन..... {१}

गुलाबी, केशरी

पिवळा नि लाल

धुळवड आली

खेळूया गुलाल..... {२}

राधा आणि कृष्ण

जाहलेत दंग

आज खेळण्यास 

या होळीचा रंग..... {३}

खेळतांना रंग

जरा ठेवा भान

इजा न होणार

याचे ठेवा ध्यान..... {४}

आपण साऱ्यांनी

बांधूयात चंग

वापरूया फक्त

नैसर्गिक रंग..... {५}

भरू पिचकारी

उडवूया पाणी

गाऊयात चला

स्नेहभावे गाणी..... {६}

यंदाच्या होळीत

सारे दुःख जाळू

सर्वांच्या स्नेहाने

प्रीतफुले माळू..... {७}

Love Nature... English POem... English Kavita...

For our better future

Save each & every tree...

 
Love beautiful nature

Get lifetime oxygen free...

चेहरा तुम्हारा... Hindi Poem... Hindi Kavita... हिंदी कविता...

दिखता हैं गुलाब चेहरा तुम्हारा
हर सवाल का जवाब चेहरा तुम्हारा


करीब मेरे आते हीं, छिपाती हो चेहरा
ओढता हैं शर्म का नकाब चेहरा तुम्हारा


पीता नहीं मैं रोज-रोज पर, क्या करूं ?
पिलाता हैं नैनों से शराब चेहरा तुम्हारा


न रंज कोई, न शिकंज हैं, न झुरियां
अभीं तक नूर-ए-शबाब चेहरा तुम्हारा


मेरे सपनों में तुम-ही-तुम आती हो
हसीन दिखाता हैं ख्वाब चेहरा तुम्हारा 

व्हावे भारत सुराज्य... India... Marathi Poem... Marathi Kavita... मराठी कविता...

 

जाऊ नये कामावर 

असे व्हावे कधीतरी

नको वारी लोकलची 

पैसे यावे थेट घरी... {१}

 

आई - बाबांना सांभाळू

आपणच जन्मभर

असे व्हावे कधीतरी

दुःख व्हावे कणभर... {२}

 

सारी गरीबी मिटावी

सुख यावे घरी दारी

प्रत्येकाला मिळो पैसा

असे व्हावे कधीतरी... {३}

 

दहशतवाद सरो

संपो सारा भ्रष्टाचार 

असे व्हावे कधीतरी

यावा आता शिष्टाचार... {४}

 

व्हावे भारत सुराज्य

निघो सोन्याचाच धूर

असे व्हावे कधीतरी

आनंदाचा वाहो पूर... {५}

 

 

 

In your deep eyes... English Poem... English Kavita...

In your eyes,

I see deeply

Deeply...

Very deeply

I saw, 
an ocean of emotions,

Good feelings...

Bad feelings...

Tension...

Ups and down...

Care for children's...

Care for mother and father...

For your spouse...

But I can't see,

Love for me...

There is no love,

No feelings,

No care for me...

Not at all...

मुझे याद करते हो... हिंदी कविता... Hindi Kavita... Hindi Poem...

हर पल मुझे याद करते हो

क्या सचमुच इतना प्यार करते हो

जब नहीं आती नींद रातभर 

ख्वाबों का इंतजार करते हो

होती हैं गलती तुम्हारी खुद की

गुस्से में सबसे बात करते हो

माता-पिता की सेवा करते हो

ये बहुत अच्छा काम करते हो

जन्नत हैं मां-बाप के चरणों में

फिर क्यूं चारोधाम करते हो

हिजडा... Kinnar... Transgender... Marathi Poem... Marathi Kavita... मराठी कविता...

जन्मलो तृतीयपंथी म्हणुनी

ह्यात काय आहे आमचा दोष ?

जगण्याचा मिळेल जर अधिकार

तरच वाटेल आम्हांला संतोष... {१}

 

भीक मागूनच भरावे लागते पोट

कारण मिळत नाही आम्हांस नोकरी

रेल्वे, बस, सिग्नल, रस्त्यावर फिरून

जन्मोजन्मी करावी लागते चाकरी... {२}

 

आम्हांला बघून वाजवती टाळ्या 

हिजडा, छक्का म्हणून हिणवती

घ्यायचे आहे नव्याने शिक्षण आता

यशाच्या दिशा सदोदित खुणवती... {३}

 

जरी तृतीयपंथी... आम्हांलाही जगू द्या

सार्वजनिक कार्यक्रमात नका डावलू

अर्धी स्त्री, अर्धा पुरूष असलो जरी

संधी दिल्यास प्रत्येक क्षेत्र सांभाळू... {४}

 

'तृतीयपंथीयांना शिक्षणाचा हक्क'

बघा सरकारने बनवला कायदा

आता दिवस आमचेही पालटतील 

नव्या कायद्याचा मिळेल फायदा... {५}

 

नटेश्वर शंकराची करते दुनिया पूजा

पण तृतीयपंथीयांच्या माथी अपमान

आम्हालांही मिळेल मोकळा श्वास

तेव्हाच होईल हिजड्यांचा सन्मान... {६}

 

 

 

 

 

 

वसंताचे आगमन... Spring... Marathi Poem... Marathi Kavita... मराठी कविता...

निसर्गाचे ऋतूचक्र

एक प्रेमळ वसंत

वसंताचे आगमन

आहे साऱ्यांना पसंत..... {१}

 

असा वसंत फुलला

नटे निसर्ग रंगीत

चला गाऊ सर्वजण

खुशी, आनंदाचे गीत..... {२}

जागे नवी प्रीत मनी

आला हा वसंतोत्सव

झाडे, पानांचा, वेलींचा

जणू नवा जन्मोत्सव..... {३}

रंग वसंताचे दिव्य 

कशी मोहोरली सृष्टी 

रंगारंग पसरला 

मिळे तिला नवी दृष्टी..... {४}

आली बघा धुळवड 

खेळू चला प्रेमरंग

श्याम आणि राधा दोघे

रंग खेळण्यात दंग..... {५}

कधी बेफिकीर राहू

कधी मस्तमौला जगू

रंग वसंताचे छान

नित्य खऱ्यानेच वागू..... {६}

फक्त तुझी साथ हवी... Marathi Kavita.. Marathi Poem... मराठी कविता...

फक्त तुझी साथ हवी 

अन्य नको मज काही

जपशील फुलासम

याची हवी मला ग्वाही... [१]

 

एकांताच्या सांजवेळी

सुंदरशा त्रिभुवनी

खरे झाले स्वप्न माझे

जेव्हा आलास जीवनी... [२]

 

दोघे एकमेकांसाठी

एक राजा, एक राणी

शुभ्र आसमानावर

चल गाऊ प्रीतगाणी... [३]

 

येवो कितीही संकटे

करू तयांवर मात

हवी संगत भक्कम

द्यावा तू हातात हात... [४]

 

संसाराच्या वेलीवर

दोन उमलली फुले

नाव करतील जगी

तुझी-माझी छान मुले... [५]

 

जरी कोसळे आभाळ

तरी लढावे बेभान

फक्त तुझी साथ हवी

थांबे अघोरी तूफान... [६]

 

 

 

 

 

 

 

Save nature... English Poem... English Kavita...

The world is so beautiful...

Salute the nature...

Birds, Animals, Wind, Sea, Rivers, Trees...

All are having their own responsibilities...

Nature is our God...

Obey the nature...

Don't destroy the earth...

Save nature, Save earth...

नैंनो का ज़हर... Hindi Kavita... Hindi Poem... हिंदी कविता....

नैंनो से ज़हर पिलाया गया

बेवजह पीने बुलाया गया

उसका चेहरा और ज्यादा निखरा

अदाओं का रंग जब मिलाया गया

पराये लोगों से कोई शिकायत नहीं

अपनों द्वारा ही रुलाया गया

कितने चेहरे याद भीं नहीं अब

दोस्तों को ना भुलाया गया

क्या करूं तारीफ झूठे मुखौटे की

दाग न इसपर कोई दिखाया गया

एकांताच्या सांजवेळी... Marathi Kavita... Marathi Poem... मराठी कविता...

 

फक्त तुझी साथ हवी 

अन्य नको मज काही

जपशील फुलासम

याची हवी मला ग्वाही... [१]

 

एकांताच्या सांजवेळी

सुंदरशा त्रिभुवनी

खरे झाले स्वप्न माझे

जेव्हा आलास जीवनी... [२]

 

दोघे एकमेकांसाठी

एक राजा, एक राणी

शुभ्र आसमानावर

चल गाऊ प्रीतगाणी... [३]

 

येवो कितीही संकटे

करू तयांवर मात

हवी संगत भक्कम

द्यावा तू हातात हात... [४]

 

संसाराच्या वेलीवर

दोन उमलली फुले

नाव करतील जगी

तुझी-माझी छान मुले... [५]

 

जरी कोसळे आभाळ

तरी लढावे बेभान

फक्त तुझी साथ हवी

थांबे अघोरी तूफान... [६]

 

 

 

 

सोन्याचा भारत... India Country...मराठी कविता... Marathi Kavita... Marathi Poem...

छुपा हल्ला करणारे

भ्याड होते हल्लेखोर

जागेवर ठार केले 

भारताचे पुत्र थोर..... [१]

 

पुलवामा जिल्ह्यामध्ये

घडवला बाॅम्बस्फोट

झाला आगीचा तांडव

धूर, आग उठे लोट..... [२]

 

बेचाळीस वीरपुत्र

झाले जागीच शहीद

मरतांना दिला नारा

जयहिंद, जयहिंद..... [३]

 

असा सोन्याचा भारत

पार हादरून गेला

शूर, वीर जवानांचा

प्राण कंठातच नेला..... [४]

 

थोर शहिदांनी दिले

देशासाठी बलिदान

भारताच्या तिरंग्याला

सर्व देऊयात मान..... [५]

 

पाकिस्तानी संघटना

भ्याड ठरली शेवटी

भारताने उधळला

डाव दुष्टांचा कपटी..... [६]

 

सैनिकांना श्रद्धांजली 

मान-वंदना देऊया

उगवत्या पिढीसाठी

त्यांचा आदर्श घेऊया..... [७]