महाराष्ट्रीयन शेकरू खारूताई... Shekaru Squirrel... Marathi Kavita... Marathi Poem...मराठी कविता

खारूताई, खारूताई

ये ना भर, भर, भर

मोठ्या-मोठ्या झाडांवर

चढू आपण सर, सर, सर... {१}

 

इटुकली-पिटुकली तू खार

शेपटी तुझी लांब, लांब, लांब

धावता-धावता येतो मी

तू जरा थांब, थांब, थांब... {२}

 

खारूताईचा राखाडी रंग

शेंगा खाते ती खूप, खूप, खूप

आईने मारल्यावर मला

मी बसतो चूप, चूप, चूप... {३}

 

खारूताई, मी तुझा भाऊ

तू माझी ताई, ताई, ताई

शाळेत गणित येत नाही तेव्हा

मारते मला बाई, बाई, बाई... {४}

 

खारूताईचे इवलेसे तोंड

तिचे मजबूत दात, दात, दात

धानाच्या शेतातला कोवळा

आवडे तिला भात, भात, भात... {५}

 

तिच्या छोट्याशा अंगावर

तपकिरी पट्टे, पट्टे, पट्टे

आईस्क्रीमचा हट्ट केल्यावर

बाबा देतात रट्टे, रट्टे, रट्टे... {६}

 

रामायणात खारूताईची

आहे मोठी शान, शान, शान

आपल्या महाराष्ट्राच्या शेकरूचा 

ठेवू आपण मान, मान, मान... {७}