विस्तीर्ण पसरले निळेशार आकाश खुले
या आभाळाच्या छताखाली गाणे गातात मुले
झाले कधी प्रेम तुझ्यावर मला ना कळले
असे कसे पाऊल माझे तुझ्याकडे वळले
जेव्हा कधी पाहावी वाटते मला सारी सृष्टी
सगळ्यात आधी जाते हिरवळीवर दृष्टी
नित्य खेळावा मी असा ऊन-सावलीचा खेळ
चंद्र आणि चांदणीच्या भेटण्याची झाली वेळ
No comments:
Post a Comment