सुखाची रात ( गझल )

हिंमतीने चालतांना, संकटावर मात होते

कष्ट केले खूप दिवसा, मग सुखाची रात होते

मी लढाई थांबवूनी, घेतसे माघार जेव्हा

देत होते पाठबळ ते, बायकोचे हात होते

जीवघेणी ही सवय मज, दुःख माझे झाकतो मी 

होतसे भूकंप रोजच, या मनाच्या आत होते

वर्ष सरले, दोस्त गेले, एकटा गावी इथे मी 

भेटती रस्त्यात जेव्हा, मास्तरांशी बात होते

टाकल्या खोडून जाती, धर्म सारे नष्ट केले

भारताला फक्त उरली, 'लोकशाही' जात होते

पुण्यकर्माचे मिळे फळ, त्यास थोडेसे उशीरा

पुण्यवंताच्या घरी मग, एक गोंडस नात होते

बंदिशी या ऐकतांना, ही 'उमा' का भान हरली ?

पोर गवयाचे सुरांना, खेळवूनी गात होते