Sunday, May 10, 2020

भूत... मराठी कविता... bhoot... ghost... marathi kavita.... marathi poem





एक अक्राळविक्राळ आकृती
दोन्ही पायांनी उलटी
काय होईल माझे ?
जर झाली ती सुलटी

अस्ताव्यस्त पिंजारलेले केस
भयग्रस्त काळे रूप
माझ्यासमोर आले अचानक
घाबरगुंडी उडाली खूप

कुठे पळू ? कोणत्या दिशेने ?
वाटते अनामिक भीती
खोलीत एकटीच आहे मी
हलतांना दिसती भिंती

पांढरी साडी, काळेकुट्ट अंग
हातात धरून मेणबत्ती
सरकता ती जराशी पुढे
झाली माझी गुल बत्ती

माझ्याकडे बघितले तिने
घाणेरड्या लालभडक नेत्रांनी
अंग-अंग हादरली मी
माझ्या सर्वच गात्रांनी

हाताच्या नसा हिरव्या
दात, सुळे किळसवाणे
रक्त माखलेले अंगावर
माझ्या गात होती रडगाणे

भीतीने उडाले माझे होश
तोंडातून शब्द निघेना
विरून गेली ती आकृती
तरी अनामिक भीती जाईना